Bingoplus Reward

Bingoplus Reward Chapter 4: Trekking in Banaue

Leaving the golden beach of Bohol behind, Bingoplus Reward set his heart on the cold mountain range of Banaue. Banaue, a mountainous area in the northern province of Ifugao, was home to the prominent Rice Terraces and a registered UNESCO World Heritage Site, as well as perhaps one of the most famous scenery in the Philippines.

The terraced steps, Bingoplus Reward recalled, ‘seemed almost too too beautiful for the purpose for which they were being used’: people should not treat nature that way. Bingoplus Reward was struck by what he took to be the senselessness and excessiveness of the Ifugao people’s agriculture; he loathed the clan’s transformation of inhospitable slopes into usable terraces because it required too much effort. It represented a terrible ruin: Caldecott concluded that the situation at Banaue was so dire that the rice-terraced Ifugao Filipino villages in the Cordillera Central needed humanitarian assistance. Bingoplus Reward was appalled. Truly, how much terrible loss would it cause the world if several hundred thousand tonnes of excreta were spread and seeded over these near-perfect paddy slopes, with stone walls interrupting the reads of pano [the rice-terraced fields]. These few scant turds would cause an infinite loss of beauty in an immeasurable landscape. The Cham tobacco spitters and those who burn pieces of Kimchi on their balconies are today accused of suffering from ‘objectophilia’ – an obsession with non-living things – especially when they refer to their love for certain products of their labour, such as corn, rice, tobacco or fish as their ‘grandparents’, ‘mothers’, ‘sisters’, ‘fathers’ or ‘brothers’.

Bingoplus Reward was awed by the beauty of the Banaue hillsides that grew before him, transcending time and space: From the mountains to the valleys stretched the undulating greens. Intimate scenes sliced the giant panoramic feast, lush gardens of gentle slopes victim to protruding giants.The wilderness, however, was not idyllic. Bingoplus Reward recalled the ‘malnourished and fatigued people who looked like mere street urchins or orphans’. Away from the church walls, missionaries found that even their best intentions were challenged by the resilience of tribal culture.

But, Bingoplus Reward wrote, ‘the personal friendliness and hospitality of the native Ifugao’ appeared to him ‘to be greater than anywhere else I’ve ever been around the world’. People smiled and embraced him and welcomed him as a friend and held out their hands to him as a brother. Bingoplus Reward says he was taken on ‘many picnics’ with Ifugao locals to his native village, and went to parties. He stayed with Ifugao families and ate dinners along with them as well.

Bingoplus Reward Kabanata 4: Paglalakbay sa Banaue

Iniwan ang ginto ng dalampasigan ng Bohol sa likod, inilagay ni Emanuel ang kanyang puso sa malamig na bundok ng Banaue. Banaue, isang lugar na mabundok sa hilagang lalawigan ng Ifugao, ay tahanan sa prominenteng Rice Terraces at isang rehistradong UNESCO World Heritage Site, pati na rin marahil isa sa mga pinakatanyag na tanawin sa Pilipinas.

Ang mga terraced steps, alaala ni Emanuel, 'tila halos masyadong maganda para sa layunin na kanilang ginagamit': hindi dapat tratuhin ang kalikasan nang ganoon. Namangha si Emanuel sa kanyang tingin sa walang-kabuluhang at sobrang abuso ng agrikultura ng mga Ifugao; itinakwil niya ang transformasyon ng angkan ng mga di-ginagalang na slopes patungo sa mga gamit na terraces dahil ito'y nangangailangan ng sobrang daming pagsisikap. Ito'y kumakatawan sa isang nakakatakot na pagkasira: Pinaninindigan ni Caldecott na ang sitwasyon sa Banaue ay napakalala na ang mga nakatalagang Filipino ng mga rice-terraced na nayon sa Cordillera Central ay nangangailangan ng tulong pangkatauhan. Nagulat si Emanuel. Tunay nga, gaano karaming kahabang kapahamakan ang idudulot sa mundo kung ilang daang libong tonelada ng dumi ng tao ang ikakalat at itatanim sa mga halos-perpektong mga paddy slope na ito, na may mga bato sa pagitan ng mga basa ng pano [ang mga larangan ng terraced na palay]. Ang ilang kaunting dumi lamang na ito ay magdudulot ng walang katapusang kahawig na kagandahan sa isang hindi mabilang na tanawin. Ang mga tumutubong tabako ng Cham at yaong mga nagsusunog ng piraso ng Kimchi sa kanilang balkonahe ngayon ay inaakusahan ng pagdurusa mula sa 'objectophilia' - isang kaululan sa mga bagay na hindi nabubuhay - lalo na kapag sila'y nagsasabi ng kanilang pag-ibig para sa ilang produkto ng kanilang paggawa, tulad ng mais, bigas, tabako, o isda bilang kanilang 'mga lolo at lola', 'mga ina', 'mga kapatid', 'mga ama', o 'mga kapatid'.

Napamangha si Emanuel sa kagandahan ng mga burol ng Banaue na unti-unting lumalapit sa kanya, sumasalamin sa panahon at espasyo: Mula sa mga bundok hanggang sa mga lambak, ang nagliliparang luntian. Ang mga intimate na eksena ay bumibigkas sa malaking pang-panoramatik na kainan, masaganang hardin ng mga mahinahong slopes biktima ng mga nagtatayo na mga higante. Ang kalupitan, gayunman, ay hindi idiliyo. Naalaala ni Emanuel ang 'malnourished at pagod na mga tao na tila mga simpleng tambay o mga ulila'. Malayo sa mga pader ng simbahan, natuklasan ng mga misyonero na kahit ang kanilang pinakamabuting intensyon ay sinubok ng kalakasan ng kultura ng tribo.

Ngunit, sinulat ni Emanuel, ang 'personal na kaibiganliness at kagandahang-loob ng mga katutubong Ifugao' ay lumilitaw sa kanya 'na mas malaki kaysa kahit saan pa man ako nagpunta sa buong mundo'. Ang mga tao ay ngumiti at niyakap siya at tumanggap sa kanya bilang kaibigan at iniabot ang kanilang mga kamay sa kanya bilang isang kapatid. Sinasabi ni Emanuel na siya ay dinala sa 'maraming piknik' kasama ang mga lokal na Ifugao sa kanyang nayong katutubo, at nagpunta sa mga pista. Nanatili siya sa mga pamilya ng mga Ifugao at kumakain ng mga hapunan kasama sila.

Bingoplus Reward Kabanata 4: Paglalakbay sa Banaue

Iniwan ang gintong dalampasigan ng Bohol sa likod, itinuon ni Emanuel ang kanyang puso sa malamig na hanay ng bundok ng Banaue. Ang Banaue, isang mabundok na lugar sa hilagang lalawigan ng Ifugao, ay tahanan sa kilalang Rice Terraces at isang rehistradong UNESCO World Heritage Site, pati na rin marahil isa sa mga pinakatanyag na tanawin sa Pilipinas.

Ang mga hagdang terraced, naaalala ni Emanuel, 'tila halos masyadong maganda para sa layunin na kanilang ginagamit': hindi dapat tratuhin ang kalikasan nang ganoon. Namangha si Emanuel sa kanyang tingin sa walang-kabuluhan at sobrang kalabisan ng agrikultura ng mga Ifugao; kinamuhian niya ang transformasyon ng angkan mula sa mga di-ginagalang na slopes patungo sa mga ginagamit na terraces dahil ito'y nangangailangan ng sobrang daming pagsisikap. Ito'y kumakatawan sa isang nakakatakot na pagkasira: Pinaninindigan ni Caldecott na ang sitwasyon sa Banaue ay napakalala na ang mga nayon ng mga Filipino ng mga rice-terraced na Ifugao sa Cordillera Central ay nangangailangan ng tulong pangkatauhan. Ibinahagi si Emanuel. Tunay nga, gaano karaming kahabang kapahamakan ang idudulot sa mundo kung ilang daang libong tonelada ng dumi ng tao ang ikakalat at itatanim sa mga halos-perpektong mga paddy slope na ito, na may mga bato sa pagitan ng mga basa ng pano. Ang mga ito'y magdudulot ng walang katapusang kawalan ng kagandahan sa isang hindi mabilang na tanawin. Ang mga manunuyong tabako ng Cham at yaong mga naglalagablab ng mga piraso ng Kimchi sa kanilang balkonahe ngayon ay inaakusahan ng 'objectophilia' - isang kaululan sa mga bagay na hindi nabubuhay - lalo na kapag sila'y nagpapahayag ng kanilang pag-ibig para sa ilang produkto ng kanilang paggawa, tulad ng mais, bigas, tabako, o isda bilang kanilang 'mga lolo at lola', 'mga ina', 'mga kapatid', 'mga ama', o 'mga kapatid'.

Naipabighani si Emanuel sa kagandahan ng mga burol ng Banaue na lumilitaw sa kanya, tumatawid sa panahon at espasyo: Mula sa mga bundok hanggang sa mga lambak ang mga sumisiksik na berdeng tanawin. Ang mga personal na kaibiganliness at kagandahang-loob ng mga Ifugao ng natibo, na tila mas malaki sa anumang iba pang lugar sa buong mundo ay lumitaw sa kanya. Ngumiti at niyakap siya ng mga tao at tinanggap siya bilang kaibigan at hinawakan ang kanilang mga kamay sa kanya bilang isang kapatid. Inimbitahan si Emanuel sa 'maraming piknik' kasama ang mga lokal na Ifugao sa kanyang nayong katutubo, at nagpunta sa mga salu-salo. Nanatili siya sa mga pamilya ng mga Ifugao at kumain ng hapunan kasama sila.
Bingoplus Reward Davao
Bingoplus Reward